એક મૂરખને એવી ટેવ (રમણલાલ વસંતલાલ દેસાઈ)

એક મૂરખને એવી ટેવ, પથ્થર એટલા પૂજે દેવ.
બીજો મૂરખ ભેગો થયો, પથ્થર મૂર્તિ તોડી રહ્યો.

છરી કટારીનું બહુ જોર, તોર તુમાખી ભારે શોર.
તિલક કરતાં ત્રેપન વહ્યાં, ત્રેપનમાંથી ત્રણસેં થયાં.

હજાર વર્ષો ભેગાં રહ્યાં, એ સઘળાં અંધારે ગયાં.
સામેસામા બેઠાં ઘૂડ, જ્યાં જોઈએ ત્યાં કૂડેકૂડ.

વીર બન્યા જાણે એ મલ્લ, તીરતમંચા ઝાલી ભલ્લ,
નામ ધરમ, ધિંગાણાં કર્યાં, નિર્દોષોના પ્રાણ જ હર્યા.

શૂર ચઢાવી મારે ભાઈ, અખાને મન બધાં કસાઈ.

A Fool’s Habit (Ramanlal Vasantlal Desai)

One fool likes to worship
as many gods as the stones he sees.
Another is equally foolish
breaks every stone icon he sees.

So much noisy arrogance
the power of knife and dagger enormous.
Fifty-three years passed applying tilak¹
and fifty-three multiplied into many hundreds.

A thousand years spent together
all were wasted in mental darkness.
Squat owls facing one another
look everywhere you find scoundrels.

Men of muscle are considered heroes
bearing arrows, guns, and spears;
battle over name and religion
take the lives of so many innocent.

Incite those to murder brothers
to Akha all of them are butchers.

1 Auspicious mark on the forehead.